Buhuhuhu - Mér leiðist

Ég er internasjónal kona og ég hugsa svona glóballí. Ekki bara þegar kemur að makavali heldur í öllu sem viðkemur mínu lífi. Þetta hefur stundum vakið kátínu í tjellingahópnum, sérstaklega þegar mér hefur tekist að óvart komast í kynni við unga herramenn frá Marokkó eða öðrum ríkjum Norður-Afríku. Þrátt fyrir að hafa skemmt mínum nánustu með sögum af síðhærða bretanum, ósamstæða manninum, litla svíanum, gamlingjaklúbbs marakómanninum, x-box kananum og sæta króatanum þá hef ég komist að því að fötin mín eru næstum jafnglóbal og karlmennirnir sem ég hef komist í kynni við. Næstum því. Tökum fatnaðinn minn og aukahluti í dag sem dæmi:

1. Sokkar, keypti svíþjóð, nánar tiltekið Gautaborg.

2. Skór, keyptir í Zagreb í Króatíu

3. Buxur, keyptar á Oxford Street, London

4. Bolur, keyptur fyrir mig í Idaho, USA

5.Peysa, keypt í The Oracle, Reading, Englandi

6. Anúrakkur, Noa Noa í kringlunni

7. Taska, V-Festival, Staffordshire, Englandi

8. Seðlaveski, Einhvers staðar í portúgal.

Það er skemmtilegt frá því að segja að ég hef einmitt kysst menn frá öllum þessum stöðum líka, það er löndunum, ekki endilega borgunum eða fylkjunum. Hvað er þetta, ég varaði ykkur við að mér leiddist