lo que uno quiere uno lo hace

ufff..uff hvað lifið er stundum erfitt og stundum skemtilegt, en ef að lífið væri ekki lika stundum leiðinlegt þá vissi maður ekki hvenær það væri skemtilegt.. Sit núna heima að læra á föstudagskvöldi vitandi af stelpunum að skemta sér og þvi er minn lærdóms-árangur eftir þvi. En hlakka svo til að klára, jafnvel þó að það virðist heil eilifð í það og endalaus verkefni sem bíða.... Ólina frænka min sendi mér email um daginn og sagðist vera buin að finna íbúð handa mér til að leigja, og er hún meira að segja í sama stigagangi og hún býr í og er með gufu og leikfimissal í kjallaranum........ Ég þyrfti eiginlega að fara sem fyrst eftir að prófum lýkur og mun þvi að öllum lýkindum missa af eurovision, en get alltaf horft á það í Noregi. Ætla lika að dunda mér í að halda áfram að skrifa spænsku-BA ritgerðina mína í rólegheitunum í Noregi...
Svo núna bara í fyrradag fékk ég email frá rauðhærða ítalanum Gianluca, þar sem hann sagði að meistarverkið af okkur Ástu væri lokið. Málarinn er sem sagt búin að festa mig og Ástu á 'ómetanlegt' olíumálverk sem er til sýnis og sölu í hinu litla Pescara. Þannig að þegar ég fer til ítalíu í sumar mun það verða mitt fyrsta verk að líta við og sjá undrið. En Gianluca í þessu emaili sagðist ætla að senda okkur mynd af verkinu um leið og þvi væri lokið.. þannig núna er ekki annað hægt en að bíða með óþreyju eftir afhjúpuninni..
En áfram með lesturinn, en guð hvað þessi bók sem eg er að lesa getur verið leiðinleg....